ชื่ออื่น   มะตาเสือ (เหนือ) แยใหญ่ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ยอบ้าน (ทั่วไป)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น   เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก แตกกิ่งก้านสาขาไม่มากนัก ผิวของลำต้นมีสีน้ำตาลเทาๆ เกลี้ยง

ใบ    ลำต้นสูงประมาณ 1-6 เมตร ใบเดี่ยว ออกเรียงกันเป็นคู่ๆ ไปตามข้อต้นลักษณะใบเป็นรูปมนรี 

        ปลายและโคนแหลมขอบใบเป็นคลื่น  ผิวใบเป็นมัน สีเขียวขนาดของใบกว้างประมาณ 2.5-7 นิ้ว ยาว 6-12 นิ้ว

ดอก  ออกเป็นช่ออยู่ตามง่ามใบ ช่อดอกยาว 1-1.5 นิ้วมีสีขาวและมีขนาดเล็ก โคนกลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปท่อ

         
         และปลายดอกจะแยกเป็น 5 กลีบ ยาว 4.5-5 มม. กลีบด้านนอกจะเรียบ แต่ด้านในนั้นจะมีขนหนาแน่นเฉพาะส่วนบน


ผล    เป็นรูปกลม หรือเป็นรูปรีผิวจะเป็นตุ่มๆ รอบๆ ผลเมื่อยังอ่อนสีเขียว พอแก่ทานได้จะมีสีขาวอมเขียว หรือออกเหลืองๆ 

        
         ภายในปี 1 เมล็ด โตประมาณ 1-2 นิ้ว ยาว 1.5-4 นิ้ว



การขยายพันธุ์                     เมล็ด

ฤดูเก็บส่วนขยายพันธุ์           ตลอดทั้งปี


สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม       เติบโตได้ดีในดินที่ร่วนซุย และมีความชื้นอยู่บ้าง





การใช้ประโยชน์


ทางอาหาร    ใบอ่อนรองก้นกระทงห่อหมก แกงป่า แกงเลียง ผลแก่สุกรับประทานได้

ทางยา          ต้น รักษาวัณโรค 

ที่มาของข้อมูล กัญจนา ดีวิเศษ และคนอื่นๆ. 2542. ผักพื้นบ้านภาคเหนือ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.