ผักแว่น (ทั่วไป) ผักลิ้นปี่ (ใต้)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น    เป็นไม้ล้มลุกจำพวกเฟิร์นลำต้นเป็นเหง้าเรียงยาว ทอดเลื้อย แตกกิ่งก้านอย่างไม่เป็นระเบียบมีขนสีน้ำตาลอ่อน 
         เมื่อขึ้นบนดินลำต้นสูง 2-3 ซม.ถ้าอยู่สนน้ำ 6-18 ซม.

ใบ   ใบประกอบแบบพัด มีใบย่อย 4 ใบ ใบย่อยรูปพัดกว้างและยาว 0.5-2 ซม. อับสปอร์ออกเดี่ยวๆ หรือหลายอัน 
        บนก้านชูสั้นๆรูปขอบขนานมีขนที่ร่วงง่าย

การขยายพันธุ์                    ไหลและสปอร์


สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม     พบทั่วไปตามหนองน้ำที่ชื้นแฉะและใบหนาแน่นช่วงฤดูฝน    

การใช้ประโยชน์


ทางอาหาร     ยอดอ่อนและเถาอ่อน รับประทานเป็นผักสดร่วมกับน้ำพริกปลาทู น้ำพริกปลาร้า

ทางยา           ทั้งต้น สมานแผลในปากคอ ระงับร้อน แก้ไข้ ร้อนในกระหายน้ำ ดับพิษ แก้ดีพิการ 

ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์         สิงหาคม-กันยายน








ที่มาของข้อมูล

กัญจนา ดีวิเศษ และคนอื่นๆ. 2542. ผักพื้นบ้านภาคเหนือ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

ผักพื้นบ้านภาคเหนือ