ชื่ออื่น   ผักขม สะเดาดิน ผักขวง ผักขี้ขวง (เหนือ)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น   เป็นไม้ล้มลุกขนาดเล็ก ต้นเตี้ยๆ แตกกิ่งก้านแผ่กระจายออกไปโดยรอบติดดิน

ใบ    ใบเล็กยาวเรียว ออกตามข้อๆ ละ 4-5 ใบ ขอบใบเรียบ ใบกว้าง 0.2-0.5 ซม. ยาว 1-2.5ซม. ก้านใบสั้น

ดอก  ออกรอบๆ ข้อ 4-6 ดอก ก้านดอกยาว 0.6-1.2 ซม. กลีบดอกมี 5 กลีบ ยาว 0.3 ซม. สีขาวอมเขียว


ผล     รูปยาวรี ยาวประมาณ 0.3 ซม. เมื่อแก่จะแตกเป็น 3 แฉก ภายในมีเมล็ดมากมาย

เมล็ด  สีน้ำตาลแดง มีขนาดเท่าเมล็ดทราย


การขยายพันธุ์                     ขึ้นเองตามธรรมชาติ ขยายพันธุ์ด้วยเมล็ด

ฤดูเก็บส่วนขยายพันธุ์           ฤดูร้อน

สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม      ขึ้นทั่วไปตามที่รกร้างริมฝั่งแม่น้ำปิง ตามที่ลุ่มแฉะริมลำธารแม่น้ำ หัวไร่ปลายนา

การใช้ประโยชน์


ทางอาหาร     นำใบและต้น มาแกงกับปลาทูนึ่ง ลวกจิ้มน้ำพริก

ทางยา          ทั้งต้น บำรุงน้ำดี แก้ไข้ ไข้เหนือ ไข้เพื่อดีพิการ ดับพิษร้อน ตำกับขิงสดปิดกระหม่อมเด็กแก้หวัด

ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์         ฤดูฝน